Niwea: Niwea Dawid Szczęsny Wojciech Bąkowski - 1 CD
- mp3 listen
-
- tracks list
-
1. Ciemno
2. Wielkie Wuesbe Srebrne
3. Portret z Kabli
4. Klata Piersiowa
5. Miły. Młody Człowiek
6. Łaskoczące Rzeczy
7. Generał Hermaszewski
8. Piętrowe Piosenki
9. Nadusze
10. Senna Wełna
Niwea to elektroniczne podkłady Dawida Szczęsnego, czerpiące pełnymi garściami z dorobku największych tuzów nowej fali, które idealnie korespondują z introwertycznymi tekstami Wojtka Bąkowskiego. Obaj artyści osiągnęli idealne porozumienie. Melorecytacja i śpiew pojawiają się tu na tle elektronicznych i elektrycznych brzmień znanych z lat 80-tych (syntezatory analogowe, gitara basowa z flangerem).Autoanalityczne teksty, język i topika właściwa zagubionemu, wyobcowanemu dziecku (będącemu bez wątpienia duchem przepędzonym naszej epoki), które przez pryzmat otaczającego, obcego mu świata, opowiada o rzeczywistości, przepuszczonej przez pryzmat własnych wyobrażeń, odczuć i zasłyszanych opinii (słowa, które nijak nie pasują do dziecięcego świata, pojawiają się od razu z nadanym im ładunkiem emocjonalnym, nie ma miejsca na doświadczenie i własną ocenę). - Beschreibung
-
Details
Niwea: Niwea Dawid Szczęsny Wojciech Bąkowski 1 - Zusatzinformation
-
Zusatzinformation
Short Description Niwea: Niwea Dawid Szczęsny Wojciech Bąkowski Artikelnummer CD02500 Artist Niwea Musikgenre electro Verlag Qulturap Erscheinungsjahr 2010 Format CD Titel 1. Ciemno
2. Wielkie Wuesbe Srebrne
3. Portret z Kabli
4. Klata Piersiowa
5. Miły. Młody Człowiek
6. Łaskoczące Rzeczy
7. Generał Hermaszewski
8. Piętrowe Piosenki
9. Nadusze
10. Senna Wełna
Niwea to elektroniczne podkłady Dawida Szczęsnego, czerpiące pełnymi garściami z dorobku największych tuzów nowej fali, które idealnie korespondują z introwertycznymi tekstami Wojtka Bąkowskiego. Obaj artyści osiągnęli idealne porozumienie. Melorecytacja i śpiew pojawiają się tu na tle elektronicznych i elektrycznych brzmień znanych z lat 80-tych (syntezatory analogowe, gitara basowa z flangerem).Autoanalityczne teksty, język i topika właściwa zagubionemu, wyobcowanemu dziecku (będącemu bez wątpienia duchem przepędzonym naszej epoki), które przez pryzmat otaczającego, obcego mu świata, opowiada o rzeczywistości, przepuszczonej przez pryzmat własnych wyobrażeń, odczuć i zasłyszanych opinii (słowa, które nijak nie pasują do dziecięcego świata, pojawiają się od razu z nadanym im ładunkiem emocjonalnym, nie ma miejsca na doświadczenie i własną ocenę).