Various artists - Nie masz cwaniaka nad Warszawiaka CD

1. Stanisław Grzesiuk: Nie masz cwaniaka nad Warszawiaka
2. Stanisław Grzesiuk: Hanko (Apaszem Stasiek był)
3. Stanisław Grzesiuk: Bal na gnojnej
4. Stanisław Grzesiuk: Czarna mańka
5. Stanisław Grzesiuk: Ballada o Felku Zdankiewiczu
6. Hanna Bielicka: Anioł nie dziecko
7. Orkiestra uliczna z Chmielnej: Jadziem, Panie Zielonka
8. Stanisław Wiechecki: Doktorski Koktail
9. Stasiek Wielanek i Kapela Warszawska: Cyk Walenty
10. Hanna Bielicka, Jerzy Abratowski: Wróżka
11. Jarema Stępowski i Kapela Warszawska: Pyzy z bazaru
12. Stanisław Wiechecki: Koza w kagańcu
13. Jarema Stępowski, Kapela Warszawska: Dryndą po Warszawie
14. Hanna Bielicka (monolog): Ona pierwsza
15. Jarema Stępowski, Kapela Warszawska: Saska polka
16. Ludwik Sempoliński: Tango andrusowskie
17. Adolf Dymsza: Warszawa da się lubić
18. Stasiek Wielanek, Kapela Warszawska: Żyj nam Warszawo
19. Mieczysław Fogg, Orkiestra Polskiego Radia: Piosenka o mojej Warszawie
20. Orkiestra uliczna z Chmielnej: Nie masz cwaniaka nad Warszawiaka

Jako wykonawcy, pojawiają się na płycie prawdziwe legendy. Wśród nich bard prawobrzeżnej Warszawy - Stanisław Grzesiuk, niezrównana w monologach Hanka Bielicka (słynna Pani Dziunia), czy wreszcie ten, który uczynił tak wiele dla zachowania autentyczności gwary warszawskiej Walery Wątróbka, czyli Stanisław Wiechecki-Wiech.
Jedną z inspiracji dla powstania tej płyty stał się projekt Warszawiak , w którym młodzi jego autorzy - w niezwykle atrakcyjny i nowoczesny sposób powracają do autentycznych właśnie - a nie noworyszowych - postaw, odczuć i klimatów prawdziwej, i zasługującej na szacunek Warszawy.Płyta przywołuje klimat Warszawy - ten bardziej z zaułków i przedmieść, niż jej stołecznej oficjalności . W tekstach piosenek i monologów (Hanka Bielicka), także felietonów (Wiech - Wiechecki), mamy to wszystko, co składa się na autentyczność pewnych sytuacji i zdarzeń, z wyraziście zarysowanymi charakterami rdzennych Warszawiaków. Nazywano ich cwaniakami , zapewne dlatego, że potrafili sobie jakoś radzić i żyć w mieście wielce doświadczonym. Potrafili w nim żyć ale też i jego bronić. Byli dumni, byli swemu miastu oddani, patriotyczni - choć to przecież charaktery, gdzieś tam z Czerniakowa, Bielan czy Pragi.

CD: Nie masz cwaniaka nad Warszawiaka

Details

Zusatzinformation

Short Description	Sampler
Artikelnummer	CD02663
Artist	Adolf Dymsza, Hanna Bielicka, Jarema Stępowski, Jerzy Abratowski, Kapela Warszawska, Ludwik Sempoliński, Mieczysław Fogg, Orkiestra Polskiego Radia, Orkiestra Uliczna z Chmielnej, Stanisław Grzesiuk, Stanisław Wiechecki, Stasiek Wielanek
Musikgenre	retro pop
Verlag	Polskie Nagrania
Erscheinungsjahr	2011
Format	CD
Titel	Stanisław Grzesiuk: Nie masz cwaniaka nad Warszawiaka Stanisław Grzesiuk: Hanko (Apaszem Stasiek był) Stanisław Grzesiuk: Bal na gnojnej Stanisław Grzesiuk: Czarna mańka Stanisław Grzesiuk: Ballada o Felku Zdankiewiczu Hanna Bielicka: Anioł nie dziecko Orkiestra uliczna z Chmielnej: Jadziem, Panie Zielonka Stanisław Wiechecki: Doktorski Koktail Stasiek Wielanek i Kapela Warszawska: Cyk Walenty Hanna Bielicka, Jerzy Abratowski: Wróżka Jarema Stępowski i Kapela Warszawska: Pyzy z bazaru Stanisław Wiechecki: Koza w kagańcu Jarema Stępowski, Kapela Warszawska: Dryndą po Warszawie Hanna Bielicka (monolog): Ona pierwsza Jarema Stępowski, Kapela Warszawska: Saska polka Ludwik Sempoliński: Tango andrusowskie Adolf Dymsza: Warszawa da się lubić Stasiek Wielanek, Kapela Warszawska: Żyj nam Warszawo Mieczysław Fogg, Orkiestra Polskiego Radia: Piosenka o mojej Warszawie Orkiestra uliczna z Chmielnej: Nie masz cwaniaka nad Warszawiaka Jako wykonawcy, pojawiają się na płycie prawdziwe legendy. Wśród nich bard prawobrzeżnej Warszawy - Stanisław Grzesiuk, niezrównana w monologach Hanka Bielicka (słynna Pani Dziunia), czy wreszcie ten, który uczynił tak wiele dla zachowania autentyczności gwary warszawskiej Walery Wątróbka, czyli Stanisław Wiechecki-Wiech. Jedną z inspiracji dla powstania tej płyty stał się projekt Warszawiak , w którym młodzi jego autorzy - w niezwykle atrakcyjny i nowoczesny sposób powracają do autentycznych właśnie - a nie noworyszowych - postaw, odczuć i klimatów prawdziwej, i zasługującej na szacunek Warszawy.Płyta przywołuje klimat Warszawy - ten bardziej z zaułków i przedmieść, niż jej stołecznej oficjalności . W tekstach piosenek i monologów (Hanka Bielicka), także felietonów (Wiech - Wiechecki), mamy to wszystko, co składa się na autentyczność pewnych sytuacji i zdarzeń, z wyraziście zarysowanymi charakterami rdzennych Warszawiaków. Nazywano ich cwaniakami , zapewne dlatego, że potrafili sobie jakoś radzić i żyć w mieście wielce doświadczonym. Potrafili w nim żyć ale też i jego bronić. Byli dumni, byli swemu miastu oddani, patriotyczni - choć to przecież charaktery, gdzieś tam z Czerniakowa, Bielan czy Pragi. CD: Nie masz cwaniaka nad Warszawiaka